workshop akabininde beklediğimiz yemek faslı nihayetinde gerçekleşti...
o kadar fazla yedik ki sonra kendimize inanabilemedik. amma ve lakin herşey çok güzeldi. hatta yemeklerimizden arda kalanları da diğerleriyle paylaşarak açgözlülüğümüzü yenmeye çalıştık.
insanların "neden bu yemek?" sorularına lal kesilsek de kanımca 1. proje sınıfı ruhunu yakalamış bulunduk.. bu ruhun devamını ve projelerin, karnı doymuş oynayan ayılar olduğumuza göre artık, dökülüvermesini ümit ediyorum...
yeniden herkesin eline sağlık..
fazlı
27 Mart 2007 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder